Gdy nie ma gwiazd

Gwiazdy..
Jak byłam mała, bałam się patrzeć w gwiazdy zbyt długo, jakby miała mnie wciągnąć otchłań wszechświata. Bo to Gwiazdy, począwszy od pierwszych człekokształtnych, po Trzech króli, przez Sindbada do znudzonego naukowca gdzieś w dziczy Kanady, prowadzą ludzi do ich celu. Tworzą gwiazdozbiory, konstelacje, po to tylko, by choć jeden odbiorca, ten właściwy, zobaczył w milionach punkcików kształt własnych marzeń. Przywodziły na myśl tęsknotę, za ojczyzną, za człowiekiem, za ziemią, za magią i nieznanym.

Gwiazdy Ginewry były takie same. Otaczały ją całą, wyznaczały kształt uśmiechu, prowadziły dalej. Pewnego dnia ich zabrakło. (W jaki sposób może zabraknąć gwiazd?) I człowiek głupieje, zwłaszcza, jeśli przy każdej czynności patrzył w niebo. Z widokiem na raj.

Można usiąść w miejscu i czekać. Jeśli to tylko chmury, wiatr prędzej czy później je rozgoni, i niebo na powrót stanie się znajome, upstrzone jeszcze większą ilością cekinów. Można też spróbować poszukać drogi samemu, znaleźć inne gwiazdy, zrezygnować z Kasjopei na rzecz Krzyża Południa. Pójść samemu w ciemność, wiedząc, że sobie poradzimy, niosąc w sobie na zawsze obraz nieba, wiedząc, że nie było dla nas. I znaleźć kolejne, ze spadającymi gwiazdami, spełniającymi życzenia.

Ja bym jednak poszukała latarki, świetlika pod krzakiem albo stanęła pod światłem lampy ulicznej ;). Znalazłabym substytut, który pozwoli w miarę swobodnie się poruszać po świecie, widzieć wszystko, może mniej dokładnie, ale póki co by wystarczyło. I pamiętaj, że 'zdarzają się wieczory, kiedy trzeba dużo samozaparcia, żeby zobaczyć choćby jedną gwiazdę' ;).


(ściągnęłam sobie muzykę z nowego musicalu - tym razem amerykański, 'Wicked'. Trochę przez sentyment, w tamtym roku widziałam w Londynie plakaty zapraszające na przedstawienie, i to jest jedyny musical angielskojęzyczny, jaki potrafiłabym wymienić. Muzyka mi się podoba, jest żywa, pełna energii, w słowa nie miałam czasu się jeszcze wsłuchać. W każdym razie na pewno lepsza niż z musicalu 'Tristan et Yseult', którą da się określić jednym, pochodzącym stamtąd cytatem: 'je veux mourir!' ('chcę umrzeć'). Wicked polecam ;) ).

Zrobiłam ankietę. Nie jest jakoś szczególnie wybitna, ale myślę, że przynajmniej jednej osobie się spodoba ;).